Heembode 2014

 

28 april 2014: Heemkunde Geesteren presenteert de Heembode 2014

Komende week presenteert de Stichting Heemkunde Geesteren (SHG) de Heembode 2014, het jaarboek voor haar donateurs. De Heembode biedt een grote verscheidenheid aan historische artikelen over het Geesteren van vroeger. Maar liefst 64 pagina’s telt het boek. De Stichting Heemkunde Geesteren neemt u nu in vogelvlucht mee naar een aantal artikelen welke zijn omlijst met tal van foto’s uit de oude doos en prachtige illustraties.

Kousenfabriek L. ten Cate

Maar liefst zes pagina’s zijn gewijd aan kousenfabriek L. ten Cate. Nadat de heer L. ten Cate in 1948 op de Delmar in Geesteren een villa had laten bouwen, ontspon zich bij hem het idee dat Geesteren een prima plek zou zijn voor de vestiging van een nylonkousen fabriek. Hij zag dat er in Geesteren een groot potentieel aan arbeidskrachten voorhanden was.

De oprichting van deze kousenfabriek heeft heel wat voeten in de aarde gehad, in plaats van in kousen, voordat Louis ten Cate de opdracht kon geven om met de bouw van de kousenfabriek te beginnen. Het artikel wordt omlijst met foto’s van een aantal Geesternaren welke vroeger bij ten Cate werkten.

De Knoefbakker

Een ander hoofdstuk gaat over de historie van de “Knoefbakker”.G. Arke en zijn zus E. Arke bouwden eerder omstreeks 1880 een huis aan de viersprong Geesteren – Vasse en Tubbergen – Hardenberg en brachten de bijnaam Knoef mee van tapper Arke – Knoef uit Tubbergen. De latere eigenaar Benerink kwam van West-Geesteren en diens opvolger Boswerger kwam uit de buurt en was van de Loarboer. Aangezien er ook brood werd gebakken ontstond de tot op heden bekende naam de “Knoefbakker”.

De Waterstaatskerk

De nieuwe driebeukige kerk met een middenbeuk en zijbeuken was een zogenaamde Waterstaatskerk met 573 zitplaatsen. De kerk had een breed zadeldak waarop een achtkantig torentje stond met daarin 2 klokken die respectievelijk in 1717 en 1796 waren gegoten. De kerk werd gebouwd op de hoek Dorpsstraat/Langeveenseweg waar nu schoenenzaak Elferink is gevestigd.

De kerk kreeg een gevelsteen met het inschrift: "UNI TRINOQUE CELSI COELI TERRAE QUE DOMINO" (De Ene en Drievuldige Heer van de Hoge Hemel en van de aarde gewijd).

Meester Johan Siemerink

Begin 1966 stond er een advertentie in de Twentse Courant waarin een onderwijzer werd gevraagd voor de jongensschool in Geesteren (O.). Johan Siemerink werd benoemd. Nu bijna vijftig jaren later heeft hij zijn herinneringen aan de toenmalige jongensschool met de redactie van de Heembode gedeeld. Het waren acht prachtige jaren in Geesteren.

Foto van 1969.

v.l.n.r. staandGerard Klein Swormink (kapelaan in Geesteren), Ans Sekhuis, Gerrit Kreuwel, Annette Braakhuis, Gerard Hoitink (kapelaan in Albergen), Johan Siemerink, Harrie Heer.

v.l.n.r. zittend:Ria Heerdink, Henk Hoefnagels, Gerrit Alberink, Siny Oude Avenhuis, Hariët Derksen, Fien Hemmer.

 

De geschiedenis van de Kampboer

De familie Kamphuis, of beter gezegd de Kampboer, was bij vrijwel iedereen bekend. Het was een oud boerenerf waarop meerdere achtereenvolgende generaties “Kampboer” hebben gewoond. In de volksmond leefde en werkte de Kampboer ouderwets. Men kan echter evenzo goed zeggen, dat de Kampboer erg vooruitstrevend was voor zijn tijd. De geschiedenis van Erve Kampboer dat eeuwenlang in handen was van een arbeidzame boerenfamilie wordt in de Heembode uitvoerig voor het voetlicht gebracht.

de Wèijersvrouwleu

Anna en Sien Waaijer, wie in Geesteren kende ze vroeger niet? Toentertijd beter bekend als Hantje en Sientje, de Wèijersvrouwleu, die samen met hun broer Gèrrat, zestig jaar lang de jongens- en meisjesschool, de kleuterschool, de kerk én de pastorie schoonmaakten. Drie mensen die hun leven in dienst hebben gesteld van de gemeenschap Geesteren.

Erve Bergman (Schröder)

In 1498 duikt de naam Berchman (Bergman) op en in 1602 is er enige onduidelijkheid over hoe groot de boerderij nu precies is. Vanaf 1855 tot aan heden is de naam “Schröder” verbonden met het erve Bergman aan de Denekamperweg. Oorspronkelijk komt de familie Schröder uit het Duitse Telgte (bij Osnabrück).

De Imkerij

Van de hand van gastschrijver Harrie Heer is er een zeer interessant artikel over de imkerij met een hoofdrol voor wijlen Hein Kienhuis. Zijn bijenstal stond achter de molen. Hein kon goed met bijen om gaan, want handschoenen of bijenkap zag je hem zelden dragen. Hein wist te vertellen dat er bijna elk jaar een bijenzwerm in de kerktoren van Geesteren zat. Verder werd er in Twente als huwelijksgeschenk een bruidskorf aan het jonge paar gegeven. De symboliek er achter was, dat het pas getrouwde stel een voorbeeld kon nemen aan het nijvere bijenvolk.

Hein Kienhuis met een zgn. Dathepijp